Frankfurt nad Odrą - atrakcje 

i miejsca, które warto zobaczyć.

Gmach Poczty Głównej to imponujący przykład architektury neogotyckiej, wzniesiony w latach 1899–1902. Powstał jako Cesarska Wyższa Dyrekcja Pocztowa (Kaiserliche Oberpost-Direktion) i stanowił jedną z kluczowych inwestycji okresu Cesarstwa Niemieckiego.

W budynku głównym znajdowały się pomieszczenia przeznaczone do obsługi korespondencji i transakcji finansowych, a także centrala telegraficzna i telefoniczna. Mieściły się tam również mieszkania służbowe. Natomiast w budynku pomocniczym funkcjonowały przestrzenie dedykowane obsłudze paczek oraz administracji telegrafów.

Kościół Mariacki (Marienkirche) to imponujący przykład ceglanego gotyku, położony w centrum miasta, w pobliżu ratusza. Jego budowa rozpoczęła się w 1253 roku i trwała ponad sto lat, aż do około 1370 roku. Świątynia doznała poważnych zniszczeń podczas II wojny światowej w 1945 roku, a jej odbudowa przebiegała etapami – pierwsze prace rozpoczęto w 1958 roku, kolejne miały miejsce w 1979, a ostateczne prace renowacyjne przeprowadzono w latach 1990-1998. Architektonicznie kościół reprezentuje charakterystyczny dla regionu styl gotyku ceglanego. Budowla wyróżnia się jedną wieżą o wysokości 50 metrów, w której dawniej znajdował się duży dzwon – obecnie można go zobaczyć obok murów kościelnych.

Ratusz to znakomity przykład północnoniemieckiego gotyku ceglanego, którego początki sięgają 1253 roku – momentu nadania miastu praw miejskich. Początkowo służył jako hala kupiecka, a jednocześnie stanowił siedzibę rady miejskiej i sądu.

Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów budynku jest pozłacany śledź umieszczony na południowej ścianie w 1454 roku. Symbolizuje on dawną rolę Frankfurtu jako ważnego ośrodka handlu rybami w czasach Hanzy. W latach 1607–1609 ratusz przeszedł renesansową przebudowę pod nadzorem włoskiego architekta Pagliona.

Zniszczony podczas II wojny światowej, został odbudowany dzięki inicjatywie „Ratujmy Ratusz” i od 1950 roku ponownie pełni swoją funkcję. Obecnie mieści siedzibę administracji miejskiej oraz Galerię Sztuki Współczesnej.

Bolfrashaus to renesansowy budynek zbudowany w XVI wieku, zlokalizowany na południowo-wschodnim rogu rynku. Wyrożnia się na tle innych ze względu na ozdobny erker z piaskowca. Zniszczony w czasie II wojny światowej, został odbudowany dzięki funduszom unijnym w ramach programu Interreg. Obecnie pełni funkcje publiczne i symbolizuje odrodzenie historycznej architektury miasta.

Muzeum Kleista to unikalne miejsce poświęcone życiu i twórczości Heinricha von Kleista, wybitnego niemieckiego poety i dramaturga. Znajduje się w zabytkowym budynku dawnej szkoły garnizonowej, do którego w 2013 roku dołączono nowoczesne skrzydło. Obie części łączy przeszklone przejście, harmonijnie łącząc tradycję z nowoczesnością.

Stała, interaktywna wystawa ukazuje życie Kleista w kontekście historycznym, jego charakterystyczny styl oraz burzliwe losy. Muzeum posiada ponad 34 000 eksponatów, w tym rękopisy i dokumenty, a jego biblioteka liczy około 10 000 woluminów dostępnych na miejscu.
 

Po zwiedzaniu można odpocząć w muzealnym ogrodzie z widokiem na Odrę.

Godziny otwarcia i ceny tutaj.

Muzeum Viadriny, mieszczące się w Domu Junkera, to największa placówka historyczno-kulturowa we wschodniej Brandenburgii. Budynek, którego piwnice pochodzą z czasów średniowiecza, służył niegdyś jako rezydencja książąt z dynastii Hohenzollernów, gdy studiowali na Uniwersytecie Viadrina. W XVII wieku został przebudowano go w stylu barokowym, nadającą mu wygląd pałacu.

Muzeum prezentuje zarówno wystawy stałe, jak i czasowe, przybliżając średniowieczną historię Frankfurtu, dzieje uniwersytetu, wojskowości oraz rozwój miasta w XX wieku. 

Dzwon Pokoju (Friedensglocke) to symboliczny pomnik upamiętniający pokojowe porozumienie graniczne na linii Odra-Nysa. Odlany w 1952 roku w Morgenröthe w Saksonii, został umieszczony na placu Holzmarkt w 1953 roku. Waży 3 tony i zdobi go wizerunek gołębia oraz napis „Pokój i przyjaźń ze wszystkimi narodami”.

W 2011 roku dzwon przeniesiono na promenadę nad Odrą, gdzie otrzymał nową dzwonnicę wykonaną ze stali nierdzewnej.

Lennépark to największy park miejski, który został zaprojektowany w stylu angielskim przez wybitnego architekta krajobrazu Petera Josepha Lenné. Jego historia sięga 1833 roku, co czyni go drugim najstarszym parkiem publicznym w Niemczech zaraz po Hallerwiese w Norymberdze (1434 rok).

Rozciągający się na 8,9 hektara teren ma około 900 metrów długości. Oprócz dużej ilości zieleni oferuje również sporo atrakcji takich jak: sztuczny wodospad, fontanny oraz rzeźby. Park od 1976 roku jest objęty ochroną jako zabytek.

Dworzec kolejowy (Frankfurt (Oder) Hauptbahnhof)) to główna stacja we Frankfurcie nad Odrą, która od swojego otwarcia 28 października 1842 roku. Posiada 6 peronów i 12 torów pełniąc kluczową rolę w regionalnym i międzynarodowym transporcie kolejowym, obsługując zarówno połączenia regionalne, jak i dalekobieżne, w tym trasę do Warszawy, Wrocławia, Poznania i Szczecina.

Budynek dworca łączy tradycyjną architekturę XIX wieku z nowoczesnymi elementami. Jego neoklasycystyczny styl wyróżnia się symetryczną fasadą i prostymi, eleganckimi detalami. Wnętrze zostało odnowione, by sprostać współczesnym potrzebom, jednocześnie zachowując swój historyczny charakter.

Pomnik poświęcony kolejarzom, którzy polegli w I wojnie światowej (Denkmal für die gefallenen Reichsbahner des Ersten Weltkriegs), znajduje się na terenie zabytkowego osiedla dla pracowników kolei – Kiliansberg we Frankfurcie nad Odrą. Jest to upamiętnienie tych, którzy stracili życie podczas wojny, a sam pomnik wpisuje się w historyczny charakter osiedla, które stanowi interesujący przykład architektury z początku XX wieku.

Pozostałości tunelu przy ulicy Ferdinandstraße to interesujący element historyczny, który przypomina o przeszłości miasta. Tunel ten, który niegdyś stanowił część sieci komunikacyjnej, jest dziś jednym z zabytków przemysłowych w tej części miasta. Pozostałości tunelu, choć częściowo zniszczone, stanowią świadectwo rozwoju infrastruktury miasta na przełomie XIX i XX wieku. 

Budynki z okresu wilhelmińskiego przy ulicy Ferdinandstraße we Frankfurcie nad Odrą stanowią przykład architektury z przełomu XIX i XX wieku, typowej dla rządów cesarza Wilhelma II. W tym czasie powstawały budowle ozdobione bogatymi detalami, często w stylu secesyjnym lub eklektycznym, łączącymi różnorodne elementy architektoniczne.

Ferdinandstraße była jedną z ulic, na której wznoszono eleganckie kamienice dla zamożnych mieszkańców. Charakteryzowały się one zdobionymi fasadami, balkonami z kutego żelaza oraz dużymi oknami. Wiele z nich miało również przestronne wnętrza z ozdobnymi sufitami i reprezentacyjnymi klatkami schodowymi.

Gertraudpark to malowniczy park, usytuowany w dzielnicy Gubener Vorstadt. W przeszłości pełnił rolę cmentarza przy kościele św. Gertrudy, a obecnie stanowi miejsce wypoczynku i refleksji. Na terenie parku można zobaczyć historyczne nagrobki, w tym pomnik poświęcony Heinrichowi von Kleistowi, zaprojektowany przez berlińskiego artystę Gottlieba Elstera w 1910 roku. Pomnik przedstawia młodzieńca, a na jego bokach widnieją sceny z dramatów Kleista.

System tramwajowy ma długą historię, która zaczyna się w 1898 roku, kiedy uruchomiono pierwsze linie. Początkowo sieć składała się z trzech jednotorowych linii o długości 9,5 km, oznaczonych kolorami zielonym, czerwonym i żółtym. Tramwaje kursowały do Wilhelmsplatz, a ich napęd zapewniała energia z miejskiej elektrowni.

W okresie międzywojennym sieć tramwajowa była modernizowana i rozbudowywana. Po II wojnie światowej, wskutek podziału miasta przez granicę na Odrze, tramwaje przestały kursować do Słubic.

Obecnie tramwaje są istotnym środkiem transportu publicznego we Frankfurcie nad Odrą, a zabytkowe wagony, takie jak GT6M czy KT4D, bywają używane podczas specjalnych wydarzeń.